Zdjęcie: Corbis
- Duchowość jako klucz do szczęścia
- Czy duchowość jest aktualna? 52 procent wierzy w anioły stróżów *
- Dlaczego jest duchowość?
- Duchowość wciąż tam jest: 53 procent uważa, że istnieje jakaś nadprzyrodzona moc *
Duchowość jako klucz do szczęścia
Coraz więcej Niemców opuszcza kościół. Ale pragnienie nadprzyrodzonej, niewytłumaczalnej mocy dla duchowości jest nieprzerwane. Nic dziwnego, uważa autorka Claudia Reshöft.
Kiedy byłem mały, nad naszymi łóżeczkami wisiało zdjęcie. Przedstawiał na wpół zrujnowany, zgniły most. Potem dziewczynka i chłopiec, którzy mogą być mniej więcej w tym samym wieku, co my. Najwyraźniej ta dwójka musiała przekroczyć rozklekotane molo, aby dostać się do domu. Wyglądało na to, że szli tą niebezpieczną ścieżką bez wahania i strachu. Bo za nimi, owinięty w lśniącą białą szatę, stał piękny anioł, który opiekuńczo ją obejmował. Dla mnie i mojej siostry to zdjęcie było bardzo pocieszające.
Czy duchowość jest aktualna? 52 procent wierzy w anioły stróżów *
Byliśmy głęboko przekonani o istnieniu aniołów, mimo że ich nie widzieliśmy. Wychowani tak, jak my, wierzyliśmy także w Jezusa i „drogiego Boga”, którzy się nami opiekują. W przeciwnym razie nie moglibyśmy wyjaśnić, jak inaczej przetrwalibyśmy nasze - często dość odważne - przygody. Ok, to brzmi dość naiwnie. Niemniej jednak wiara nigdy mnie nie opuściła, że ja i oczywiście cała ludzkość wpisana jest w wielki plan, którego nie znamy.
Nie jestem z tym sam. Według sondażu przeprowadzonego przez Instytut Allensbacha, który regularnie bada ludność niemiecką we wszelkiego rodzaju sprawach życiowych, więcej niż jeden na dwóch wierzy w „jakąś nadprzyrodzoną moc”. Niektórzy nazywają tę moc Bogiem, inni Allahem, a jeszcze inni mówią o wiedzy. Ale może wszyscy mamy na myśli to samo. A może duchowość to nic innego jak wyjaśnienie losu zarówno w dobrych, jak i złych dniach .
Dlaczego jest duchowość?
Dlaczego ludzie religijni i niereligijni przywiązują się do czegoś, czego nie można złapać rękami, również interesują naukę, dla której notorycznie trudno jest udowodnić coś, czego nie można pojąć. Niemniej badacze mózgu próbują zbadać dziedziczność, aby sprawdzić, czy istnieje coś takiego jak predyspozycje do duchowości, tak zwany gen boga. Wysyłają zakonnice do tomografów rezonansu magnetycznego, próbują zmierzyć stan oświecenia medytujących mnichów i analizują fale mózgowe czcicieli. Jak dotąd bez niezawodnego sukcesu.
Niemniej jednak wydaje się, że coś jest w duchowości . Psychologowie ewolucyjni i antropologowie pokazują w historii rozwoju, że ludzie wszystkich kultur wielokrotnie tworzyli struktury religijne. Być może wiara w wyższe moce dawała przewagę w walce o przetrwanie. W przeciwnym razie, zgodnie z wnioskiem, duchowość dawno by wymarła. Ale ona nie jest. Ponieważ pyta, skąd my, ludzie, pochodzimy, dokąd zmierzamy i co nadaje sens naszemu życiu i działaniom. Gdy znajdziemy odpowiedź na to centralne pytanie, czujemy się jak w domu.
Duchowość wciąż tam jest: 53 procent uważa, że istnieje jakaś nadprzyrodzona moc *
Czy to wiara w zmartwychwstanie po śmierci, odrodzeniu czy przybyciu do raju - duchowość daje ludziom pociechę i pewność w poważnych kryzysach, takich jak choroba, separacja lub śmierć. Jest to coś w rodzaju kleju społecznego, który łączy nas z sobą, z ludźmi i otaczającym nas światem. Ponieważ związany ze spowiedziami religijnymi lub doświadczeniami duchowymi jest także etycznym kodeksem wspólnego życia. Chrześcijanie mówią: Kochajcie swego bliźniego jak siebie samego, dla buddystów oświecenie prowadzi do współczucia.
Obraz anioła stróża nie wisi już nad moim łóżkiem. Ale nie mogę wyrzucić z głowy początkowej linii hymnu protestanckiego, linii, którą nawet były biskup Margot Käßmann lubi cytować: „Nie możesz wejść głębiej niż tylko w ręce Boga ...” Być złapanym i trzymanym - to znaczy Tego wszyscy pragniemy.
* Źródła: Religion Monitor 2013, Institute for Demoscopy Allensbach
