Zdjęcie: Getty Images
„Powiedz…”
Zawsze nas zaskakuje! Gwiazda „Freundlich” Andrea Kathrin Loewig (46) kładzie fartuch lekarza jako „Dr. Globisch ”, po raz kolejny zamienia się w„ fesche Lola ”(od 1 do 24 marca w Dreźnie, bilety na: www.eventim.de).
Na scenie odwróci głowy do góry nogami dla mężczyzn - ale w prawdziwym życiu wszechstronny zniknął. Jej serce należy do muzyka Andreasa Hartwiga (47). Atrakcyjna para chce wkrótce wyjść za mąż. Teraz laureatka nagrody medialnej „My Star of the Year 2011” udzieliła „Bauer Media Group”, jednego z jej rzadkich wywiadów i powiedziała nam, co sprawia, że świecą . Rozmawialiśmy o ...
... wartości
Andrea Kathrin Loewig: Celowo przekazuję joie de vivre mojej córce Josephine (4). Powinna wcześnie nauczyć się, że jest to dar zdrowia i szczęścia. Spędziliśmy razem pięć dni i dużo się śmialiśmy. Te cenne chwile sprawiają, że jestem naprawdę szczęśliwy, sprawia, że promieniuję .
... sekret piękna
Andrea Kathrin Loewig: Moja córka utrzymuje mnie na palcach, a zatem jest młoda. Ponadto zwracam uwagę na dietę, uprawiam sport lub jogę.
... jej matka
Andrea Kathrin Loewig: Mama i ja jesteśmy całkowicie różni, a jednak stanowią jedną całość. Jestem kreatywny, oni są racjonalni. Ponadto opiekuje się moją córką Josephine, kiedy muszę pracować. Nie mogę jej dość często „dziękować”.
... miłość
Andrea Kathrin Loewig: Jestem zaręczona i bardzo szczęśliwa przez sześć miesięcy. Andreas i ja po prostu dobrze się dogadujemy i nie możemy się doczekać wspólnej przyszłości.
... potomstwo
Andrea Kathrin Loewig: Mogłem sobie wyobrazić posiadanie całej drużyny piłkarskiej. Ale powinienem był to rozwiązać wcześniej. Cieszę się, że mam Josephine, moją pracę i wiele marzeń. Ale to nie obejmuje dziecka.
... Droga Świętego Jakuba
Andrea Kathrin Loewig: Spacer po pielgrzymce byłby dla mnie snem. Dużo o tym czytałem. Jednak dla mnie jako matki nie jest możliwe, aby odszedł. Nie mogłem się wyłączyć. Dlatego mogę chodzić z córką, kiedy będę babcią - bo to będzie sen.
... relaksacja
Andrea Kathrin Loewig: Prowadzenie pociągu jest dla mnie wspaniałą medytacją. Kiedy czytam i patrzę w krajobraz, mogę się doskonale zrelaksować. Czasami muszę trochę zwolnić, aby nie stać i powiedzieć: tak właśnie czuje się wypalenie zawodowe.
