Zdjęcie: Boris Trenkel dla BAUER PREMIUM AGENCY / prasy akcji
Roy Peter Link i miłość - w wywiadzie opowiada więcej
Od czasu „Jest przyjaźń - młodzi lekarze”, zachwycamy się Royem Peterem Linkem, czy on ma dziewczynę i jak nieśmiały jest naprawdę - tutaj mówi więcej
Zgoda: Przede wszystkim, ze względu na Roya Petera Link szczególnie lubimy „W całej przyjaźni - młodzi lekarze” (czwartki o godzinie 18.50 w pierwszej kolejności). Aktor jest uroczy, kompetentny i pewny siebie w wieczornej serii ARD jako Dr. med. Niklas Ahrend. Roy Peter Link jest właściwie nieśmiały. Czy dotyczy to również miłości, mówi w wywiadzie.
Są uważani za broń sportową wśród aktorów i lubią przekraczać granice ...
Lubię się ruszać, dużo ćwiczyć. Już jako dziecko lubiłem wspinać się na drzewa i robić to czasami nawet dzisiaj. A w sporcie uwielbiam to wyzwanie, lubię pokonywać impas. Jeśli głowa mówi, że już nie chce, to i tak kontynuuję. Lubię to!
Czy zawsze byłeś tak ambitny?
Nie! W pewnym momencie doszedłem do punktu, w którym byłem zmęczony cierpieniem.
Co za cierpienie?
Jako dziecko byłam niesamowicie nieśmiała. Miałem ból brzucha na tygodnie przed wykładem szkolnym, zawsze miałem jaskrawoczerwoną głowę, kiedy musiałem mówić przed klasą. W pewnym momencie nie miałem apetytu na te obawy. Myślałem, że coś musi istnieć przeciwko tym negatywnym uczuciom. Czytałem wiele sprytnych książek, ale żadna z nich nie pomogła mi z nieśmiałością. W pewnym momencie sam zacząłem szukać problemu i zadałem sobie pytanie: „Hej, co się z tobą dzieje?” Powiedziałem tylko: „Po prostu zrób to!” Byłem zmęczony cierpieniem, nie chciałem już więcej nieśmiały, który ciągle przygotowuje się w swojej głowie.
Od kogo pochodzi ta nieśmiałość?
Mogę tylko zgadywać. Moja mama miała 16 lat, kiedy mnie urodziła. Nigdy nie spotkałem mojego ojca. Myślę, że w tej biografii jest wiele osobliwości. Kiedy miałem siedem lat, moja matka przeprowadziła się ze mną z Kolonii do wioski. W tym czasie powiedziała do mnie: „Idź i znajdź połączenie w wiosce młodzieży!” Wysłała mnie na piłkę nożną, ale bez sensownego stroju piłkarskiego. Miałem na sobie sandały wodne! Wciąż mam w uszach morderczy śmiech innych dzieci. Dzieci mogą być okrutne. Pobiegłam do domu płacząc. Może bardzo kształtujące doświadczenie w mojej młodości?
Kiedy wiedziałeś, że tak nie może być?
To nie było tak dawno temu. To było w 2010 roku. Płakałem w nocy w nocy i byłem zmęczony cierpieniem. Zadałem sobie pytanie: „Dlaczego jestem tak nieśmiały i nękany zwątpieniem?” Następnie postanowiłem wstać i nie być tak rozproszonym przez moją sceptyczną głowę.
Jak to działało?
Jest to już ogromny kawałek, jeśli uświadomimy sobie, że własny mózg nieustannie adnotuje, porównuje i ocenia. Musisz się tego pozbyć i na szczęście mi się udało. Dziś nie mam już wątpliwości i jestem zadowolony z tego, co mam. W sporcie pokonałem swoje poważne wątpliwości: nauczyłem się w kółko, w którym głowa mówi „nie”. Było mi dobrze!
Czy jesteś wojownikiem?
Nie, nigdy! Walka jest najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić. Walczymy z głodem. Co się stało od tego czasu? Sytuacja się pogorszyła. Walczymy z chorobami i zawsze są nowe.
Ale musiałeś przebić się do końca swojej kariery aktorskiej, nawet spędziłeś noc w samochodzie i wziąłem prysznic na stacji kolejowej!
Ale wtedy nie była to dla mnie walka. Chciałem tylko zostać aktorem, ale nie miałem pojęcia, jak to zrobić. W niektórych napisach seryjnych czytałem adres zakładu produkcyjnego RTL w Kolonii-Ossendorf. Myślałem wtedy w mojej naiwności: jeśli chcesz być aktorem, najlepiej udać się tam, gdzie jest produkowany. Chociaż nie miałem pieniędzy ani miejsca zamieszkania, pojechałem do Kolonii. Doprowadziło mnie to do snu w samochodzie i prysznica na dworcu kolejowym. Ale nie doświadczyłem tego wtedy tak dramatycznego, ale po prostu jako logicznej konsekwencji. Chociaż byłem bardzo nieśmiały, nigdy nie wątpiłem w karierę aktorską. Co ciekawe, miałem dużo optymizmu i pewności siebie. Oczywiście to był powód, dla którego któregoś dnia się udało. Ale walka lub boks nie był dla mnie.
Zdjęcie: ARD / Tom Schulze
Masz bardzo bliskie relacje z matką. Czy to ma coś wspólnego z wychowaniem przez nią samej?
Łatwo sobie wyobrazić, że dziewczyna, która zaszła w ciążę w katolickiej szkole dla dziewcząt w wieku szesnastu lat przez 21-letniego Żyda, a następnie została wyrzucona przez rodziców, nie może być matką, jak opisano w książce z obrazkami. Ale starała się, o ile to możliwe, zapewnić mi dobre życie. Lubię moją matkę we wszystkim i ona też mnie lubi.
Czy nigdy nie chciałeś poznać swojego ojca?
To nigdy nie było problemem. Jeśli chodzi o mojego ojca, jestem całkowicie nieobciążony. Nie muszę spotykać się z ojcem. Jeśli nigdy nie jadłeś truskawki, nie wiesz, jak ona smakuje i nie brakuje jej w życiu.
Gdyby skontaktował się z tobą jutro, ponieważ zauważył ich w telewizji, jak byś zareagował?
Cóż, prawdopodobnie pójdziemy na drinka.
Niedawno Berliner Zeitung poinformował, że znów jesteś singlem. Co sie stalo
Coś, co ciągle dzieje się w związkach: sprawdzasz siebie, a następnie decydujesz, że to nie pasuje.
Czy to był długi związek?
Czy mają prawie dwa lata? Separacja była bardzo pokojowa. Spojrzeliśmy sobie w oczy i zdaliśmy sobie sprawę, że oboje nie jesteśmy w stanie zaspokoić swoich potrzeb. Czy nie powinniśmy lepiej się rozdzielać? Więc uderz! To była wspólna decyzja.
Czy jesteś osobą związkową?
Tak, ale dbam o swoje relacje na swój własny sposób. Ciągle słyszę, że utrzymywanie ze mną kontaktu jest trochę trudne. Dlaczego? Mam okropne relacje z telefonem. Kiedy dzwoni, nie czuję się automatycznie wezwany do odpowiedzi. Wiele osób bierze to bardzo osobiście. Ostatnio musiałem nawet wysłuchać oskarżenia: „Tyle, że nie możesz nic zrobić. Nawet prezydent federalny podchodzi do telefonu, chociaż ma napięty harmonogram. „Dla mnie jest tak: czasami siedzę wygodnie z książką w kącie i po prostu nie uważam za konieczne odbierać telefonu.
Jednak związek musi być również utrzymany. Gdzie jest twoja misja?
Moje zaangażowanie zaczyna się od największego daru, jaki można kiedykolwiek dać drugiemu człowiekowi: pozwolić mu odejść i dać mu przestrzeń, a nie od razu spełnić kolejne oczekiwania. Moim zdaniem, w naprawdę dobrym partnerstwie, nie jest konieczne ciągłe wzajemne okazywanie sobie wzajemnej miłości, aby utrzymać związek. Nie musisz ciągle ze sobą rozmawiać. Czy wiesz, która była najpiękniejszą rozmową, jaką kiedykolwiek miałem? Siedziałem w strugach deszczu na tarasie, wyłem i wyłem. Mój przyjaciel usiadł obok mnie. Niedługo potem wrócił i wrócił z parasolem. Usiedliśmy na ławce i milczeliśmy. W pewnym momencie wepchnął parasol do mojej dłoni i znów wyszedł. To była najlepsza rozmowa! Nie było żadnych irytujących zarzutów, takich jak: „Jestem twoim najlepszym przyjacielem, musisz mi powiedzieć, co jest z tobą nie tak.” Właśnie wyszedł z mojego pokoju.
Czy kiedykolwiek miałeś prawdziwy ból serca?
Cierpiałem z tego powodu całkowicie!
Jaka jest najbardziej szalona rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłeś dla miłości?
W przeszłości kochałem małpy. Na przykład po związku nie chciałem wierzyć, że to się skończyło, codziennie jeździłem na dworzec autobusowy, aby go przechwycić, tylko po to, by otrzymać nowy odrzut. Byłem tak zajęty udowodnieniem jej, jak bardzo ją kocham. Byłem głęboko przekonany, że ona nadal mnie kocha, ale po prostu jeszcze tego nie wie. Coś takiego nie przydarzyło mi się dzisiaj, a może? (Śmiech)
Marzysz o rodzinie z domem na wsi?
Nie, obecnie jestem niesamowicie szczęśliwy ze swojego życia, jakie jest teraz.
Twoje motto życiowe?
Nigdy nie pij z kakao, przez które jesteś wyciągany.
Dziękuję za rozmowę!
Wywiad przeprowadził Benjamin Cibach dla Stars & Stories
++++
Więcej gwiazd telewizyjnych w wywiadzie
>> Andrea Sawatzki: „Bezrobocie nie czyni cię złym człowiekiem”
>> Walter Sittler: „Małżeństwo może stać się więzieniem”
