Zdjęcie: SolStock / iStock
Tabu jest zepsute.
Kobieta staje się matką. Ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że to nie dla niej. Że nie może i nie poradzi sobie z utratą samostanowienia i wolności, zmianami w ciele, brakiem snu i presją odpowiedzialności.
Nieszczęśliwe matki to tabu. Czas to zmienić.
Szczególnie społecznie otwarty żal z powodu decyzji o urodzeniu dziecka był do tej pory nie do pomyślenia. Zmieniło się to gwałtownie, odkąd internetowe wydanie Süddeutsche opublikowało artykuł z otwartymi wyznaniami, w tym odpowiednie badanie. Jeden z respondentów w wieku 38 lat mówi w raporcie: „Słuchaj, wyjaśnienie jest skomplikowane, żałuję, że jestem matką, ale nie żałuję moich dzieci, kocham je, żałuję, że mam dzieci ale kocham dzieci, które mam, nie chcę, żeby tu były, po prostu nie chcę być matką ”.
„Nie zdawałem sobie sprawy, co to tak naprawdę znaczy być matką”
Od tego czasu hashtag #regrettingmotherhood wywołał zamieszanie w Internecie. Jakby ktoś szukał tylko zastawki, matki, wśród nich dobrze znane mamuskie blogerki, nagle wyrażają się w temacie, który zdaje się czekać na jego ulgę. „Samo pojęcie macierzyństwa nie jest moje, rozumiem po prawie siedmiu latach. Jestem kimś, kto potrzebuje samotności jak powietrze, aby oddychać. Nienawidzę czuć się niesprawiedliwym, a nawet być niesprawiedliwym, muszę zdawać sprawę, niewolniczo dotrzymywać terminów. Nie jestem zbyt dobrze zorganizowana, totalna nocna sowa, a mój nastrój czasami zmienia się jak u nastoletniego nastolatka. Jestem z natury bardziej leniwy niż pracowity, chyba że coś mnie ekscytuje. ”Anette pisze na blogu Herzgespinst. W tym procesie feministyczna siła wybuchowa prawie nie została zauważona, co kryje się za wyrokami i doniesieniami zaangażowanych kobiet. Ponieważ we wszystkich dyskusjach na temat równej płacy i codziennej dyskryminacji nawet Alice Schwarzer nie powiedziała jeszcze, co możesz zrobić, jeśli masz dziecko i nie chcesz już być matką. Najwyższy czas porozmawiać o poczuciu nieszczęśliwego macierzyństwa!
Zaakceptuj przeciwne uczucia i włącz je w życie codzienne
Ale skąd się biorą te uczucia, aż do pokuty za macierzyństwo? Dla wielu kobiet wady posiadania dzieci ze wszystkimi zmartwieniami są bardzo poważne: odpowiedzialność, emocjonalne skupienie na rodzinie i relacjach, konflikty między życiem rodzinnym, pracą i potrzebami osobistymi. Socjolog Christina Mundlos mówi: „Matka nie mówi o swoim wyczerpaniu, co jest społecznie niepożądane.” Według psychologa Brigitte Ramsauera takie ambiwalentne uczucia u matek są całkowicie normalne, muszą tam być i muszą być przeżywane, a także pozytywne uczucia Ostatecznie chodzi przede wszystkim o to, jak sobie z tym poradzić. ”Chodzi o zdolność rozpoznawania, tolerowania i integrowania przeciwstawnych uczuć w sobie i we własnym życiu. To jest proces dojrzewania. Ambiwalencja macierzyństwa jest normalna - mówi.
Wniosek: To, że ktoś nie czuje się dobrze jako matka w swojej roli, jest przytłoczony lub chce przywrócić swoje stare życie, nie oznacza, że nie kochasz jego dzieci, a to nie chce. Nadszedł czas, aby oczyścić, zdefiniować i rozpowszechnić sanktuarium macierzyństwa w społeczeństwie. Na mężczyznę, na kobietę, na wszystkich.
Dalsze linki:
Post Süddeutsche
Napisz linę serca na blogu
Opublikuj blog Lucia Marshall
Post Blog Wichrzyciele
Zamieść na blogu serce i miłość
