Zdjęcie: Screenshot / KETV NewsWatch 7
Tam, gdzie jest wola, jest sposób
Po wypadku Gina zostaje sparaliżowana od pępka w dół. Imponujący film pokazuje, jak panna młoda wciąż podchodzi do ołtarza.
Gina jest na wózku inwalidzkim od sześciu lat. Młoda kobieta pogodziła się ze swoim paraliżem, po wypadku przyzwyczaiła się do siedzenia. Nawet jeśli Gina kończy swoje codzienne życie na wózku inwalidzkim, od dawna żywi pragnienie: panna młoda chce iść ścieżką do ołtarza.
Jej przyszły mąż nie dba o to, czy jego wymarzona żona potoczy się po nim lub do niego podejdzie. Liczy się tylko to, że wyjdzie za niego za mąż. To jedna z rzeczy, które Gina uwielbia w swoim narzeczonym: nie widzi wózka inwalidzkiego, widzi swoją żonę tylko wtedy, gdy na nią patrzy.
Niemniej jednak Gina sama chce dotrzeć do miejsca ślubu. Droga do ołtarza okazuje się wyjątkowo długa. Kilka miesięcy przed sparaliżowaną panną młodą przygotowuje się do ślubu, jej marzenie okazuje się ciężką pracą . Fizjoterapia i codzienny trening towarzyszą życiu Giny. Po sześciu latach spędzania czasu na wózku inwalidzkim pionowa pozycja stanowi pierwsze wyzwanie dla jej ciała, do którego jest przyzwyczajona siedzieć. Jej górna część ciała nie spodziewałaby się, że w życiu znów stanie na dwóch nogach. Ale te dwie nogi istnieją, nawet jeśli Gina ich nie czuje. W ten sposób pannie młodej, po miesiącach pracy, po raz pierwszy udaje się wyprostować przy pomocy niestandardowych podpór. Imponujący trening był wart zachodu.
Kule i podpory są specjalnie przystosowane do stroju sparaliżowanej panny młodej, tak że prawie nie wyróżniają się w drodze do ołtarza. Jednym z elementów, który wyróżnia się tym bardziej, jest promień Giny, gdy idzie przez dywan u boku ojca. W przypadku Giny w dniu ślubu spełniają się dwa życzenia: idzie prosto ścieżką do ołtarza, by poślubić swojego wymarzonego męża.
